Саяхан эх орон даяар нэгэн охиноор бахархав, омогшив. Тэр бол “Алдар” спорт хорооны тамирчин, ОУХМ, дэслэгч М.Анхцэцэг байсан юм. Түүнийг эх орондоо ирсэн даруйд нь уулзаж ярилцлаа.
Дэлхийн аваргын хүрэл медаль, дэлхийн цомын эзэн болсонд тань баяр хүргэе. Төрөөд удаагүй нялх биетэй байж, ямар мундаг юм бэ гээд хүн бүхэн бахархан суулаа ...
-Баярлалаа. Тайланд улсын Паттайяа хотод болсон Дэлхийн аварга шалгаруулах тэмцээн бас АНУ-ын Сан Диего хотод болсон “San Diego open-2019” дэлхийн цомд оролцоод ирлээ. Миний хувьд төрсний дараах хоёр дахь том тэмцээн байлаа. Өмнө нь ингэж ойрхон хоёр тэмцээнд оролцож байгаагүй. Энэ бол ганцхан миний амжилт биш. Намайг дэмждэг, энэ спортын төлөө сэтгэл зүрхээ зориулдаг бүх хүний амжилт.
Хүүхдээ төрүүлээд хэр удаж бэлтгэлдээ орсон бэ?
-Төрчихөөд хоёр сарын дараагаас эхлэн аажим аажмаар ойр зуурын бэлтгэл хийж байгаад дөрвөн сарын дараа үндсэн бэлтгэлдээ орсон. Үндсэн бэлтгэлдээ ороод хоёр сарын дараа Ази тивийн аваргаас мөнгөн медаль хүртсэн. Төрөөд удаагүй байгаа болохоор анх штанг өргөж байгаа хүн шиг л санагдсан шүү. Миний хань жүжигчин бөгөөд бид амьдраад хоёр жил болж байна. Бидний хувьд тун завгүй. Нэг нь театрт, нөгөө нь бэлтгэлийн зааланд өнждөг. Хэн нь түрүүлж ирнэ, тэр нь хоолоо хийж, гэр орныхоо ажлыг амжуулдаг. Өмнө нь бэлтгэлээ хийгээд ирэхэд бүх зүйл бэлэн байдаг байсан. Харин айлын эзэгтэй болсон болохоор бүхий л ажил хань бид хоёрын толгой дээр ирдэг юм байна. (инээв). Анхандаа жаахан хэцүү байсан шүү. Хань минь л маш сайн дэмжиж, ойлгодог болохоор эзэгтэйн амьдралдаа дасаж, гэр орны их ажлын хажуугаар дасгал бэлтгэлээ ч тасралтгүй хийж чаддаг болсон. Сая болсон Дэлхийн аварга шалгаруулах тэмцээнд бид цугтаа явсан. Анх удаа хамтдаа явсан нь энэ. Уралдааны өмнө сэтгэл санаа тайвшруулаад мундаг байсан шүү, миний хань. Дэмтэй гэж жигтэйхэн. Харин нэг зүйлийг дурдахгүй өнгөрч болохгүй байх. Бидний үр хүүхдийг өсгөж, хүмүүжүүлж байгаа аав, ээждээ чин сэтгэлээсээ талархаж байна. Бурхнаас ч харамлаж явдаг миний сайхан аав, ээж хоёр Зэвсэгт хүчиндээ залуу насаа зориулсан хүмүүс. Саяхан хоёулаа тэтгэвэртээ гарч, намайг завгүй үед хүүхдийг маань хардаг ажилтай болсон доо. Хараад байхад энэ ажилдаа нэлээд дуртай байдаг бололтой шүү (инээв). Хааяа даа “Миний хоёр хүүхэд ажил алба, бэлтгэлдээ анхаар. Бид зээгээ харъя” гээд бэлтгэлгүй байхад хүртэл гэр рүүгээ авч явна гээд хүрээд ирдэг юм. Бэлтгэл, ажлаар шалтаглаж, зээгээ гэртээ аваачиж эрхлүүлэх гэсэн заль байхгүй юу. Аав, ээж, дүү нартаа хязгааргүй их хайртай.
Тамирчдын хөдөлмөр яггүй бэрх. Өнөөдрийн амжилт мэдээж амархан ирээгүй. Танд шантарч явсан үе ч бий байх. Чухамдаа тэрхүү хэцүү үед юунаас урам зориг авдаг вэ?
-Анх энэхүү спортыг сонгоход аав, ээж маань “Эмэгтэй хүнд хүнд спорт” гээд дургүйцэж байсан. Яваандаа л хүлээн зөвшөөрч, дэмжсэн. Бүр миний хамгийн сайн дэмжигчид болсон шүү. Штанг өргөөд зогсож байхад араас минь залбираад зогсож байдаг дэмжигч минь болж чадсан. Мэдээж энэ бол миний л сонгосон зам. Өөртөө “Хэзээ ч шантрахгүй. Даваад гарна. Би бүхнийг чадна” гэсэн ухамсрыг суулгаж чадсан. Бэрхшээлийг давж байж л амжилт гаргана шүү дээ. Бурхан хөдөлмөрт тааруулж шагнал өгдөг гэдэгт итгэдэг. Дэлхийн аваргаас хүрэл медаль авсан нь тэр хэмжээнд хөдөлмөрлөжээ гэсэн үг. Магадгүй надад алтан медаль авах боломж байсан. Харин авч чадаагүй нь дахиад хөдөлмөрлө гэсэн үг юм. Миний урсгасан хөлс, хөдөлмөр алтан медалийн энд хүрээгүй юм байна, би дахиад хичээх ёстой гэдэг ухамсраар бэлтгэлээ хийдэг юм. Хийсээр ч ирсэн.
Амжилт, ялагдал, бүх зүйлийн ард хамт байдаг багшийнхаа талаар ...
-Багшийг маань Ц.Хосбаяр гэдэг. 1992 оны хүндийн өргөлтийн Ази тивийн аварга. Монголд домог болж явсан шилдэг тамирчин, сайн дасгалжуулагч. Багштайгаа дасгал сургуулилт хийгээд зургаан жил болж байна. Ард минь яг л асаалттай танк шиг зогсдог. Сэтгэл зүйч, эмч, аав, ээж, зөвлөгч гээд олон хүний үүргийг давхар гүйцэтгэдэг. Багш минь тамирчнаа сайн мэдэрч, зөвлөгөө өгч чаддаг мундаг хүн дээ.
Хүндийн өргөлт бол сэтгэл зүйн спорт гэж сонсож байсан ...
-Тийм ээ, сэтгэл зүйн спорт. Сэтгэл зүйн бэлтгэл маш өндөр байх ёстой. Тулааны спорт бол хүнтэй ажилладаг. Харин хүндийн өргөлт өөрөө өөртэйгөө ажилладаг. Өөртөө итгэж, өөрийгөө ялан дийлж байж, штангаа өргөж чадна.
Дүү нар чинь бас хүндийн өргөлтөөр хичээллэдэг байх аа ...
-Би гурван дүүтэй. Миний удаах дүү түлэгдээд, дахин хүндийн өргөлтийн спортоор хичээллэх боломжгүй болсон. Бага эмэгтэй дүү маань хүндийн өргөлтийн спортоор хичээллэдэг, эрэгтэй дүү маань “Алдар” спорт хороонд бэлтгэлээ хийдэг. Манай аавын эгчийн хүүхэд бас дэд мастер цолтой. Ер нь хамаатнууд маань ч сонирхож эхэлж байна. Дүү нартаа “Маш том зорилго тавиарай. Зорилгодоо хүрэхийн тулд хөдөлмөрлөөрэй. Үнэнчээр тууштай хөдөлмөрлөсөн хүнийг бурхан үргэлж шагнадаг” гэж хэлдэг дээ.
Одоо таныг ямар тэмцээн хүлээж байна вэ?
-Ирэх 12 дугаар сард зохион байгуулагдах “Тяньжинийн цом”, “Катарын цом” гээд дэлхийн хоёр том тэмцээн хүлээж байна. Ирэх оны 4 дүгээр сар хүртэл олимпын эрхийн оноо цуглуулах таваас зургаан тэмцээн байгаа. Энэ тэмцээнүүдээс бүх зүйл шийдэгдэнэ.
Нууц биш бол хүүгээ спортоор хичээллүүлэх бодол байгаа юу?
-Миний хань үндэсний бөхийн улаан хорхойтон. Урлагийн хүн ч гэлээ спортод их элэгтэй. Хүүгээ үндэсний бөхөөр “явуулах” мөрөөдөлтэй. Гэхдээ том болоод ямар мэргэжил, сонирхолтой хүн болохыг нь таашгүй. Өөрийнх нь хүсэл сонирхлыг дагана даа.
“Алдар” спорт хороонд хэзээнээс харьяалагдаж эхэлсэн бэ?
-2014 онд энгийнээр орж байлаа. Тэгээд дэд ахлагч, ахлагч болоод одоо дэслэгч цолтой. Аавын маань аав дайнд оролцож байсан, ээжийн минь ээж цэргийн байгууллагад мөн л насаараа ажилласан гээд би хоёр талаасаа цэргийн удамтай. Энэхүү залгамж халааг үргэлжлүүлээд явж байгаадаа баяртай байдаг. “Алдар” спорт хорооныхон маань ч намайг сайн дэмждэг шүү. Дасгалжуулагч Ч.Март ах, А.Отгонжаргал эгч хоёр маань байнга зөвлөгөө өгдөг. Үргэлж тусалж, дэмжиж байдагт нь баярлаж явдаг юм.
Цаг гарган ярилцсан танд баярлалаа. Олимпын аварга болохын ерөөл дэвшүүлье.
Б.НЯМДОРЖ
Эх сурвалж: "Соёмбо" сонин
